Κοσμικός και ελληνορθόδοξος τρόπος ζωής

Το παρόν πόνημα πραγματεύεται τις ομοιότητες και διαφορές όσον αφορά στην διαχείριση της αναπηρίας και/ή της χρόνιας ασθένειας, ανάμεσα στις σύγχρονες κοσμικές τάσεις, ιδέες και πρακτικές αφενός και στην Ελληνορθόδοξη παράδοση και εμπειρία, αφετέρου. Ο προβληματισμός αυτός αναπτύσσεται σε έξι κεφάλαια. Το πρώτο κεφάλαιο περιέχει γενικές πληροφορίες που αφορούν στο αιτιολογικό και τους ορισμούς που χρησιμοποιούνται. Στο δεύτερο κεφάλαιο περιλαμβάνεται ανασκόπηση της βιβλιογραφίας που αφορά στις σύγχρονες κοσμικές αξίες που σχετίζονται με το πεδίο έρευνας, θεωρητικές προσεγγίσεις και ιστορικά παραδείγματα από τον Δυτικό κόσμο. Στο τρίτο κεφάλαιο περιγράφονται οι σχετικές με την αναπηρία Ορθόδοξες αξίες και πρακτικές. Το τέταρτο κεφάλαιο περιλαμβάνει συγκριτική και κριτική ανάλυση της κοσμικής και της Ορθόδοξης προσέγγισης. Στο πέμπτο κεφάλαιο παρουσιάζονται μερικές χαρακτηριστικές ιστορίες από ανθρώπους με αναπηρίες, γονείς ανθρώπων με αναπηρίες και ιερείς. Από αυτές τις ιστορίες προέρχονται ιδέες και έννοιες οι οποίες αποτελούν τα δομικά στοιχεία που συνθέτουν μια θεμελιωμένη θεωρία. Τέλος, στο έκτο κεφάλαιο περιλαμβάνονται αναλύσεις των ιστοριών, υπό το πρίσμα της συγκριτικής ανάλυσης, καθώς επίσης και πρότυπα σχέσεων των εννοιών που αναπτύχθηκαν στο πέμπτο κεφάλαιο. Αυτές διαμορφώνουν μια νέα θεωρία σχετικά με την αναπηρία και τις αξίες. Το παρόν πόνημα περιλαμβάνεται στον επιστημονικό κλάδο της Ορθόδοξης θεολογίας για την αναπηρία, αλλά επίσης και στον κλάδο της Πρακτικής Θεολογίας, αφού πραγματεύεται καθημερινά προβλήματα και τρόπους διαχείρισής τους, μέσω μιας καταρτισμένης θεολογικής οπτικής γωνίας.